Δάσκαλε, κατέβα στην αυλή

Δάσκαλε, κατέβα στην αυλή!

Το μάθημά μας τώρα θα γίνεται εκεί…

Τόσο καιρό με Webex και υπολογιστή,

τώρα είναι της φύσης η γιορτή!

 

Η φύση γιορτάζει και μας καλεί στη χαρά της.

Ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμά της

Και απολαμβάνουμε τη διδασκαλία

Στου Εξωμβούργου την αυλή

Χαρούμενοι και υγιείς πάλι μαζί .

 

Σας παραθέτουμε ένα απόσπασμα από την  «Αναφορά στο Γκρέκο» του Ν. Καζαντζάκη

«Μια μέρα, ήταν άνοιξη, χαρά Θεού, τα παράθυρα ήταν ανοιχτά κι έμπαινε η μυρωδιά από μιαν ανθισμένη μανταρινιά στο αντικρινό σπίτι. Το μυαλό μας είχε γίνει κι αυτό ανθισμένη μανταρινιά και δεν μπορούσαμε πια ν’ ακούμε για οξείες και περισπωμένες. Κι ίσια ίσια ένα πουλί είχε καθίσει στο πλατάνι της αυλής του σκολειού και κελαηδούσε. Τότε πια ένας μαθητής, χλωμός, κοκκινομάλλης, που ’χε έρθει εφέτο από το χωριό, Νικολιό τον έλεγαν, δε βάσταξε, σήκωσε το δάχτυλο: -Σώπα, δάσκαλε, φώναξε. Σώπα, δάσκαλε, ν’ ακούσουμε το πουλί! »